Anna Zonova

KARA I NAGRODA

Zastanawiam się dla jakiej przyczyny i w zasadzie dla kogo książka ,,Kara i nagroda" w ogóle powstała. Co tak naprawdę autorka Anna Zonova miała na myśli? Czy zgodnie z opisem na okładce jest to historia ludzkich losów naznaczonych stosunkami czesko-niemieckimi po wojnie? Chyba nie, ja tam nic takiego nie znalazłem. Czy jest to historia o ludziach przesiedlonych w ramach zmiany granic? Trochę, może z początku.
W takim razie o czym jest ta książka? Historia czterech osób: Lisy, Terezy, Jozefa i Marka. Lisa to przedwojenna komunistka opowiadająca przemienne losy swoje i męża Rene, niesłusznie oskarżonego i straconego przez władze partyjne. Lisa to też teściowa Terezy, której nie cierpi i uważa ją za niegodną swego syna Rudolfa. Tereza nie kocha Rudolfa, kocha za to poetę Marka, który jest jej kochankiem. Jozef jest bratem Terezy, ale w całej tej historii ma najmniej do powiedzenia bo jest alkoholikiem, narkomanem i seksoholikiem.
Książka przytłacza ogromem nieszczęścia płynącego ze skomplikowania ludzkich losów. Nieszczęścia związane ze sprawowaniem władzy, zdrady, nieszczęśliwe miłości, nieszczęśliwe dzieciństwo, brak perspektyw na dobre życie. Czytając te historie ma się wrażenie, że bohaterowie żyją jakby za karę. A gdzie w tym wszystkim nagroda? Ja jej w tej książce nie znalazłem.

Toshikazu Kawaguchi 

ZANIM WYSTYGNIE KAWA

Przenieść się w czasie

zanim wystygnie kawa

poczuć spełnienie

Może nie jestem najlepszy w pisaniu haiku, ale książka Toshikazu Kawaguchi natchnęła mnie tak jakoś poetycko. Czymże bowiem jest niedługa opowieść o małej, tokijskiej kawiarni Funiculi Funicula w której można po wypiciu kawy wrócić na moment do dowolnego czasu w historii swojego życia? Nie, nie jest to żadna powieść z cyklu fantasy czy science-fiction. To całkiem mądra przypowieść o ludzkich wyborach życiowych i ich konsekwencjach. To opowieść o wyrwaniu się z egoistycznego punktu myślenia, ze spojrzenia tylko i wyłącznie z własnej perspektywy. Tak naprawdę na nasze życie można patrzeć przez pryzmat relacji w jakie wchodzimy z naszymi bliskimi. Piszę ,,my - czytelnicy” choć bohaterami książki są Fumiko, Hirai, Kei, pan Fusagi i jego żona. Subtelne piękno tej książki polega na tym, że bardzo łatwo w historiach bohaterów możemy odnaleźć siebie, nasze życiowe historie i wybory. Zanurzając się w aromacie gorącej kawy mamy czas przemyśleć te sprawy, które nie dają nam spokoju. Trzeba jednak się spieszyć. Czas ucieka... zanim wystygnie kawa.